Rozumiec to znaczy wychować
Nie będę ukrywać, że już jestem po 50-ce i stuprocentowym dziadkiem. Czasami gdy się czujem samotny wtedy sięgam pamięcią wstecz. Każdy z nas lubi wspominać wydarzenia bliskie sercu. Więc tak siedzę sobie na fotelu przy zapalonej lampie naftowej i myślę. Nie uwierzycie mi, ale mimo średniowiecznego nastroju wcale nie myślałem o życiu, lecz dlaczego w moim pokoju tak śmierdzi naftą. Nic myślę sobie zgaszę lampę naftową i zapalę kadzidło, może wtedy poddam się nastrojowi czując zapach wanili i wtedy zaczną same myśli przyjemne krążyć wokół mnie. Kadzidło powoli się tliło a aromat unosił się po pokoju i co.., ano nic nie przychodziło mi do głowy i wtedy olśniło mnie spojżałem na zdęcie mojej córki i powoli przychodziły mi myśli z dzieciństwa mojej córeczki. Myśli krążyły lecz poczólem silny niepokuj czy przypadkiem nie popełniłem jakiegoś błędu w czasie wychowania mojej córeczki i wtedy zrozumiałem jak szczęśliwi mogą być rodzice gdy nic nie mają sobie do zarzócenia w stosunku do swich dzieci. Wychowanie swoich dzieci wedłóg mnie nie da się wychowywać wedłóg podęcznika. To tkwi już zakodowane w nas rodzicach. Teraz rozumiem, że trzeba siebie rozumieć, aby zrozumieć swoje dziecko. Uwierzcie mi wtedy już was nic nie zaskoczy co do zachowania swojego dziecka. Pozdrawia autor Jacek Marek Krawczyk
Nie będę ukrywać, że już jestem po 50-ce i stuprocentowym dziadkiem. Czasami gdy się czujem samotny wtedy sięgam pamięcią wstecz. Każdy z nas lubi wspominać wydarzenia bliskie sercu. Więc tak siedzę sobie na fotelu przy zapalonej lampie naftowej i myślę. Nie uwierzycie mi, ale mimo średniowiecznego nastroju wcale nie myślałem o życiu, lecz dlaczego w moim pokoju tak śmierdzi naftą. Nic myślę sobie zgaszę lampę naftową i zapalę kadzidło, może wtedy poddam się nastrojowi czując zapach wanili i wtedy zaczną same myśli przyjemne krążyć wokół mnie. Kadzidło powoli się tliło a aromat unosił się po pokoju i co.., ano nic nie przychodziło mi do głowy i wtedy olśniło mnie spojżałem na zdęcie mojej córki i powoli przychodziły mi myśli z dzieciństwa mojej córeczki. Myśli krążyły lecz poczólem silny niepokuj czy przypadkiem nie popełniłem jakiegoś błędu w czasie wychowania mojej córeczki i wtedy zrozumiałem jak szczęśliwi mogą być rodzice gdy nic nie mają sobie do zarzócenia w stosunku do swich dzieci. Wychowanie swoich dzieci wedłóg mnie nie da się wychowywać wedłóg podęcznika. To tkwi już zakodowane w nas rodzicach. Teraz rozumiem, że trzeba siebie rozumieć, aby zrozumieć swoje dziecko. Uwierzcie mi wtedy już was nic nie zaskoczy co do zachowania swojego dziecka. Pozdrawia autor Jacek Marek Krawczyk
No comments:
Post a Comment
jacek-43-43@o2.pl