Krzyk aż uszy mie bolą
Bród, aż ręce bolą od sprzątania,
A jednak serce moje nie krwawi,
Gdy ten tulipan w flakonie
Daje cień na Biblię
Wypisaną przez ludzi dla innych.
I później cisza jakaś błoga w moim sercu
Wypełnia mnie radość, że znów zrozumieli,
Że Ja poprostu tak skromnie ubrany
Zasłaniam to co jest najpiękniejsze
Mojego ducha ukrytego w Duszy.
Nic to nic Ja przecież myślę,
Ale czy można się oprzeć
Samemu gdy serce krwawi
Gdy widzę nieszczęście innych.
Dźwięk, czysty dźwięk bez zafałszowania
Melodia moja, która sprawia,
Że tańczę szukając partnera,
Który umie gdy Ja już bezwładny
Zatańczyć wprowadząc mnie w rytm
Tego tańca choć łatwy
To jednak zmęczenie czuję
Gdy ostatni dźwięk ustaje w moich uszach.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2007.III.27
No comments:
Post a Comment
jacek-43-43@o2.pl