Moc Twoja wyłania się z mroku

Chęć czytania wierszy jest w nas i mamy to we krwi póki piszemy swoje, lecz Ja pisałem, a wcale mnie nie interesowały cudze wiersze. Oczywiście kilka wierszy znam ze szkoły, ale dlaczego Ja się zaraziłem tym i piszę wiersze, ano dlatego, że jest to najkrótszy skrót przekazywania myśli swoich. Im poeta uboszczy tym szybciej się wypala i zazwyczaj gdy już wkracza w dorosłe życie przestaje pisać, lecz Ja mam 52 lata i jakość się nie wypaliłem. Więc aby wam udowodnić, że tak jest postanowiłem znowu napisać wiersz;

Moc twoja wyłania się z mroku

Księżyc im wyżej tym jaśniej świeci
Moc twoja wyłania się z mroku
Teraz nabierasz kształtów
Jak gwiazda prowadząca Ciebie

Tak za dnia cień pilnuje Ciebie
Tak w nocy Ja stróżę twoim jestem
I chociaż zwabiasz mnie do sypialni
Ja czekam na dzień w którym
Wyznasz to co mówisz w nocy.

Nie łatwo być z tobą i w nocy i w dzień
Kiedy zakrywasz za dnia
To co odkrywasz w nocy
I chociaż nie mogę pojąć
Jednak Ja jestem zawsze taki jak
Za dnia i w nocy.

Więc proszę Ciebie nie roń łez
Tylko być sobą
I za dnia i w nocy
Tak serce podpowiada,
Że kochać potrafi
Tylko ta, która potrafi być
Jak słońce i księżyc,
Która zawsze rozjaśnia oblicze moje.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2014.04.06