Gdy mi wnuki zadają pytania

A jakbyś spojrzał

Tam wysoko ku gwiazdą

I szukał odpowiedzi

Czyż nie oniemiałbyś

Z zachwytu

Nad Boskim Dziełem.

I ja uniosłem głowę do góry

W noc ciemną i mroźną

I ujrzałem tysiące gwiazd

Świecących nad ludzkim losem.

Patrzyłem patrzyłem i patrzyłem

Dzieciństwo przypomniało mi się

Jak zacząłem pytać

Gdy szukałem odpowiedzi

Nad Boskim Dziełem.

Dzieciństwo minęło

Jak kometa na Niebie

Robiąc wiele hałasu

Lecz już dojrzałem

I już nie pytam

O Boskim Dziele.

Tak to już bywa

Ze im młodszy

Tym bardziej tęskni

Być mędrcem,

Który zna odpowiedzi

By móc powiedzieć

Jam światły jak mędrzec.

Ja ze swej strony

Dziadkiem już jestem

I gdy mi wnuki zadają pytania

Ja nie szukam odpowiedzi

Ja po prostu odpowiadam

A życie zweryfikuje moje odpowiedzi.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.01.22