Aż zagotowało we mnie

Kiedy rzuciłaś bukiet we mnie
Chciałem unik zrobić, 
Lecz ty kochanie trafiłaś we mnie

Wybacz bukiet nic nie znaczy
Kiedy kwiaty więdną,
A ty podlewarz je łzami
Aby przetrwały twą samotność.

Przecież wierz, że oszukałaś mnie
Przecież wierz, że nie kochałaś mnie
Przecież wierz, że kwiaty więdną w doniczce
Kiedy wylewam łzy słone moje

Więc nie wściekaj się
Więc nie roń łez nadaremno
Tylko po poprostu powiedz
NIE KOCHAM CIę.

A Ja nie powiem wybaczam,
Lecz odejdę jak miś
Zasnę w mateczniku
Budząc się na wiosnę znów

Tak, Ja wiem, że odrodzę się
Bez Ciebie już,
Lecz wybacz twój styl zdradzał,
Że nie kochałaś mnie bez słów.

Autor jacek marek krawczyk
Kraków 2014.03.04