Ludzie odchodzą
Tam gdzie Świat nie znany
Mógłbym wymieniać
Imiona mi znane,
Lecz po co
Kiedy ich nie zobaczę.
Zostali w mojej pamięci
Jak wiara w obrazie
I już nic nie wymaże Ikony,
Którą mam w sobie.
Lata mijają obrazy wypłowiały
Lecz uczucia, które mnie związały
Dają poczucie, że są w sercu moim
Tak jak Chrystus, którego nie
widziałem
Lecz mieni się światłem w obrazie.
I może wydaje się dziwne,
Ze bliskich sercu moim,
Którzy odeszli zatarły się ślady,
Lecz jeszcze Emanuje
ich miłość
Która
dawała radość
Gdy
byliśmy razem.
Autor
Jacek Marek Krawczyk
Kraków
2018.12.18
No comments:
Post a Comment
jacek-43-43@o2.pl