Ja idiota

potkał idiota idiotę
I tak mu rzekł
Tyś idiota Ja mądry człowiek
Idiota popatrzył i rzekł
Tyś idiota Ja mądry człowiek.

Od słowa do słowa
Taki się zrobił kołowrót,
Że już nikt nie wiedział
Kto idiota, a kto człowiek.

Wszyscy chórem oznajmili
Tak przecież być nie może
Ktoś musi być człowiekiem,
A ktoś ma być idiotą.

Na to wszystko Bóg
Spojżał z Nieba
I tak rzekł.
Jam jest i Ty jesteś,
Lecz zanim osądzisz
Osądzony będziesz.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2013.06.24