Diabeł liczy i wylicza

Zasiadłem za stołem

Biała kartka przede mną

Nic nie przychodzi do głowy,

Lecz chciałoby się napisać

Czyjeś westchnienia.

Wziąłem głęboki oddech

Szukam, myślę, analizuję

Ciśnienie podniosło się

Krew pulsuje coraz szybciej

Lecz zamiast muzy

Dostaję dreszczy.

Kto mnie kusi z jakiej strony

Pisać czyjejś brudy

Diabeł liczy i wylicza

Ile bym zarobił na czyjejś historii.

Nagle ciemność widzę wokół

Lęk mnie ogarnia

To Muza poety palcem kiwa

Tyś Poeta nie Pisarz.

I tak od słowa do słowa

Biję się w piersi

Przepraszam wszystkich

Lecz już lepiej pisać

To co w głowie

Niż zawału dostać od czyjejś historii

Napisanej wierszem.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.03.22