Nie znane zakamarki miłości

Nie warto było sięgać do gwiazd

Szukać tego jednego jedynego

Który mi szczęście przyniósł

Tylko na jedną godzinę.

Powiedz dlaczego serce ci biło

Równym z taktem moim

Słuchałam myślałam, że miłość znalazłam

Jaką pragnęłam we dwoje.

Co to sprawiło, że byłeś jak ogień

A później zimny jak lód

Czy warto było kochać się

Wśród kwiatów które wręczyłeś mi.

Jakżeż ja mogłam brać co ty masz

Nie myśleć co potem

Myślałam, że zwiąże nas miłość,

Kiedy będziemy bardzo blisko we dwoje.

Oczy twoje jak węgiel spalony

Usta blade jak lilia

A i tors taki mały,

Że usłam jak badyl ziemniaczany.

Wsłuchując się w ten głos

Który niesie się z wiatrem

Rozwiewając moje uczucia do ciebie

Serce ostudziłeś i myśli porwałeś

W nieznane zakamarki z których

Wylęgły się obawy jakich nie znałam do dziś.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2020.06.29