Obiecane królewstwo

Nikt tak nie upokorzy człowieka
Jak Ci co uzurpując sobie pierwszeństwo
W imię tego Co został poniżony
Tu na ziemi, a wywyższony w Raju
W niebiańskich zaświatach.

Lecz pyta się człowiek
Stanąwszy przed krzyżem
I na cóż Ci  moje świadectwo
Pokory wobec królestwa
Gdy ty  sam jesteś Nikim.
Będąc na ziemi w ludzkim Ciele.

Głosy niebiańskie
Głosy ludzkie
Królestwo na ziemi
Królestwo w Niebie
Gdzie król
I gdzie szukać równego siebie
Który zrozumiał by jak być
Obecny by być godny samego siebie
                                                             Kraków 2012.V.13
                                                           Autor Jacek Marek Krawczyk