Ucieczka w sen

Kokosisz się jak kokoszka

Śpij spokojnie i nie myśl

Zrozum, sen jest potrzebny

Jak woda słona w morzu.

Zanurkowałem głęboko

Szukając miejsca cichego

By odizolować się

Od ludzi od dnia codziennego.

Morze wyrzuciło mnie na brzeg

Tam miejsce twoje szumiało morze

Omdlały od wysiłku byłem mokry

Bez czucia będąc samotny.

Leżałem i czekałem bez ruchu

Chciałem nabrać oddechu,

By móc oddychać pełną piersią

Wy kraju gdzie wyrzuciło mnie morze.

Sen mnie zmógł mimo że byłem mokry

Tak chciałem się podnieś

Jednak nie miałem siły

I czekałem na pomocną rękę.

A kiedy usłyszałem głos

Podnosząc powieki

Ujrzałem niewiastę

Taką jaką pragnąłem.

Początek życia i kres wędrówki

Tu spocznę i będę wierny

Temu co zwie się wiara

Dająca nadzieję na życie lepsze.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.11.08