Matulu tyle razy cię prosiłam

Matulu tyle razy cię prosiłam

Nie lej wódki do kieliszka

Ja wiem, że lek cię wzmocni,

Ale mówią, że u nas

Bezprzerwy polewają jak za komuny

Ludziska gadają to i sławną jesteś

Ja już swoje przeżyłam

I tak być powinno

Święty spokój od tych co narzekają

Jaka to ma być Polska

Kiedy myślimy to serce boli,

Ale się nie podaję

Krzyczałam głośno i płakałam

Kiedy zamykano moich przyjaciół

Ja swoje przeżyłam i pragnę spokoju

Mamo mamo nie płacz

Gdy mleko rozlane

Tak to się w życiu ułożyło,

Że brat za granicą,a ja panną

I nic nikomu do tego

Ojciec nic nie mówił

Tylko wypił kielicha

Położył się na wersalce

I zasnął tak mu było dobrze

Bo wiedział, że zmienił świat

A zwłaszcza w Polsce.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.11.05