Taka ze mnie blondyneczka

A gdym ci miedzę pokazała

I grabiami odgrażała

Tyś śmiał się jak głupi

Krzycząc kocham cię

Jak moje jałówki.

Oj nie dobrze mieć sąsiada

Gdy zamiast swego pilnować

On wpatruje mi się w oczy

I śpiewa czarne oczy miałaś.

Rzuciłam urok na niego

Jaja rozbijałam o niego

I jakby miał tego mało

Poszłam na księdza na skargę

Proboszcz wysłuchał moich narzekań

Nic nie powiedział i tylko ręce wzniósł do góry

Będę się modlić o twój szacunek

Już nie dla niego, a dla spokoju we wsi.

On gdy się o tym dowiedział

Oczko puszcza na mszy do mnie

Ja w pąsach czerwona

Wszystkie ludziska patrzą jaka zemnie zołza.

Wieczór nastał, świeczkę zapaliłam

Wzniosłam oczy do Nieba

I proszę daj mi męża

Takiego, który mnie docenia.

Nim się obudziłam stuk stuk słyszę do okna

Oczom nie wierzę to sąsiad z kwiatami

Woła wyjdź za mnie jakże ja cię kocham.

Rad nierad gospodarza w domu potrzeba

Okno otworzyłam tak było mi gorąco

I nim się spostrzegłam już było za późno

Taka ze mnie blondyneczka.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.11.03