Poezja śpiewana

Im oddalasz się ode mnie
Tym bardziej pragnę
Przybliżyć się do Ciebie
Nie mogę być
Jak aktor na scenie
Grający taką sztukę
Jaką życie niesie.

Przez pryzmat
Diamentu ukrytego
W ludzkim życiu
Trzeba być świadomy
Jak łza dziecka,
Które poznaje życie.

Dorastać można
Wśród maków i zbóż
Ludzkiego pracy znoju
Tak życie uczy nas,
Ze nie ma zbioru bez potu.

A kiedy wierzba
Nachyli się ku ziemi
Wtedy pamiętaj,
Żeś rósł byś mógł
Wydać księgę swojego życia,
Którą pisałeś przez życie.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.04.22