Ten ból niesamowity

Niemoc przeraża mnie

Gdy szukam pomocy

Tej intymnej

Bliskiej mi sercu.

Czasami człowiek

Ten najbliższy

Choć chce to nie pomoże

Bo cierpię od wewnątrz.

Ten ból niesamowity

Narasta we mnie

Gdy chcę Cię usłyszeć

Gdy byłeś na ziemi Jezus.

Dlaczego nie pytaj

Ja już umieram

Ziemia nie będzie mi lekką

Gdy sam już nie wierzę

Ja płaczę, że żyć już nie będę.

Zostawiam wszystko

Całe moje życie

I ten majątek,

Który ułatwiał mi żyć.

Czyja to ręka?

Trzyma moją dłoń!

Otwieram oczy

I widzę moją córkę

Taką spokojną i z miłości.

Aż czuć gorące ciepło,

Które pozwala zamknąć mi oczy

I zasnąć w spokoju...

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2016.04.22