Bóg wynagrodzi Ci

Matko

Patrz jaki szczęśliwy

Nic nie rozumie

Zawsze uśmiechnięty

Bóg go ma w swojej opiece

Wszak on nie winny

Matko

Chciałaś go wychować

Na człowieka myślącego

Wszak on nie winny

Źli ludzie zdławili go

By nie myślał, a żył

Matko

To twój syn

I nie płacz nad losem jego

Wszak on nie winny

Wszyscy go opuścili

Tylko twoja miłość

Nie pozwoliła wyrzec się go

Matko

Źli ludzie

Wmówili ci, że dziecinny

Nieznający zasad

Wszak on nie winny

Źli ludzie zdławili go

By nie myślał, a żył

Matko

Póki życia ci starczy

Otul go ciepłym kocem

Gdy zimno na dworze

Zapal w kominku

Gdy ciemno w pokoju

Wszak to twój syn

Matko

Bóg wynagrodzi Ci

Za krzyż jaki niesiesz

Płacząc nad synem twym.

Źli ludzie zdławili go

By nie myślał, a żył.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.06.06