Zdziwiliśmy się

Bo przecież byliśmy

Tam gdzie chcieliśmy być

Przemierzaliśmy wzdłuż i wszerz

Gdzie myśl sięgała nasza

A rozum zezwalał zdobyć

Ten szczyt na którym był

Proporzec, który sam Bóg umieścił.

Historia powoli nabrała tempa

Coś minęło coś było przed nami

Lecz gdy nam się wydawało

Ze osiągnęliśmy możliwości nasze

Wtedy My, którzy spoczęli na laurach

Zdziwiliśmy się, że człowiek potrafi

Jak przyroda odnawiać się

Przetrwać i przekształcać.

Pytaliśmy się jak to możliwe

Tych, którzy wierzyli

Ze człowiek chce dorównać Bogu

A Oni odpowiadali;

My ludzie nie mamy końca

Dopóki Bóg jest na świecie.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.03.15