Kwiaty a na nich krople rosy
Nie jedna nie druga a wiele
Czekają na wschód słońca
Jak miłość na stworzenie.
Słońce nie jedno ma oblicze
Jest w nim siła moc i zniszczenie,
Lecz krople rosy chronią
Tą miłość jako życie.
Związek połączył miłość z naturą
Piękno odkryte chronione jest
Choć się wydaje, że się obejdzie
To bez miłości gaśnie życie.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2019.09.04
No comments:
Post a Comment
jacek-43-43@o2.pl