Dorasta ukryty przed światem

 

Dorasta ukryty przed światem

W szuwarach gniazdo jest

Ukryte, lecz żywe

Tam pisklę jest

Dorasta ukryte przed światem

i Myśli kiedy wyjdę

Do ludzi jak inni,

Którzy młodość spędzili

W szuwarach ukrytych przed światem.

Ludziska się dziwują

Skąd jesteś, że brak adresu

Domu w którym wszystko się zaczyna

I miłość i dzieciństwo i wykształcenie.

On spuścił głowę i powiedział

Dom to takie miejsce

W którym wszystko się zaczyna,

Lecz gdy brak matki i ojca

To wtedy jedyna nadzieja,

Że Bóg wspomoże sierocie

I uda mu się wtopić w społeczeństwo.

Ludziska się dziwują

Jakże to bez domu

A butny jak książę

Nie da se słowa powiedzieć

I poucza nas wszystkich

Co mamy robić.

Oczy mu błyszczą

Jak czarnemu kotowi

I w dzień i w nocy

Ostrzy sobie pazurki

I nie daj Boże

Powiedzieć mu

To tak jakby obuchem dostać po głowie.

Wiersz nie dokończony

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2023.07.08