Chuć ma nie spokojna

 

Chuć ma nie spokojna

Chuć* ma droga, lecz uboga

Chciałbym by była droga

Tak jak chłopak, który miota

Wszelkimi słowami kochać.

Może prysznic zimny wziąć

Tak od serca mieć ten wzgląd,

Żeby chuć ostudzić wciąż

Aby myśl czysta była wciąż.

Trudna sztuka myśleć o niej wciąż

Jeszcze trudniej mówić dość

Gdy kobieta mówi wciąż,

Kocham ciebie jak siebie wciąż.

Więc ja myślę wciąż czy brać ją

Chuć tak drogą jak kobietę wąż

Już nie mówię lecz miarkuję

Że bez chuci można żyć wciąż.

Więc wybaczcie mi kobiety,

Że zimny jestem wciąż

Wszak to wiek nie sposobny

By chuć rządziła mną.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2024.02.01

Chuć*-pożądanie działania