Z Blogu 2006...jacek-43-43@blog.onet.pl

Pragnienie miłości


Zapatrzony w niebo błękitne nade mną.
Myślami krążę po gwiazdach mych przeznaczeniem.
Chciałbym j ą pokochać mą najsłodszą,
Tą która da mi ze wzajemnością miłość
Mego serca bijącego wspólnym rytmem.


Czystość mego serca pragnie tego samego
Co chciałbym widzieć w wybrance mego serca.
Płonąć jak feniks odradzając się ponownie,
Po kłótni dopasowując się do siebie,
By nasza miłość nie zagubiła się w gniewie.


Kochać całym sobą i Ona mym odbiciem 
W jednym lustrze widząc dwa oblicza 
Promieniujące wspólną myślą, 
By nie zaprzepaścić tego co dała nam miłość. 
Wzajemnego decydowania o sobie.


Pragnę z całego serca poznać mą myśl, 
Która będzie jej myślą. 
Pragnę z całego serca kochać Ją 
Dająca mi asumpt do życia, 
A darem moim dać jej radość miłości, 
By nie myślała, że pokochałem człowieka, 
Który nie rozumie tego co jej mówiłem 
Gdy zauroczony byłem pierwszym 
Magnetyzmem jej i moim przeznaczeniem.

Kraków 2006.VIII.23 Jacek Krawczyk


Tak to już bywa, że na początku wyobrażamy sobie miłość taką jaką chcielibyśmy ją widzieć i czuć. Pierwsza zwrotka mówi nam właśnie o takim wyobrażeniu miłości. Jednak muszę wam powiedzieć, że jest to myślenie błędne i nic nie mające wspólnego z tą prawdziwą miłością. Tak po prostu odzywa nam się Dusza nasza, która chce jakoby zawładnąć drugą naszą połową będąc zazdrosna o to, że możemy pokochać drugą osobę całkiem od nas inną, ale mającą czar swojego jestestwa, który nas pobudza do miłości. Druga zwrotka już bardziej dojrzała i sprowadza nas na ziemię ponieważ oczekujemy od naszej drugiej połowy cech wspólnych takich jak czystość serca i odradzanie się w akcie miłości, aby podtrzymać dalszą miłość i przebaczenie gdy nas gniew ze sobą skłóci. Trzecia zwrotka jest egoistyczna ponieważ sugeruje nam, że nasza druga połowa przez nasze wspólne życie stanie się taka jak ja. Jednak tak to jest w miłości dwojga osób (co uważam za błąd), że chcemy aby nam się całkowicie podporządkowała druga połowa. Jednak w życiu, żeby przetrwała nasza miłość trzeba iść na kompromis i pozwolić na zmianę zarządzać naszymi zasobami psychicznymi i fizycznymi. Czwarta zwrotka jest refleksyjna i czuć, że dzwoni dzwon tylko nie wiadomo w którym kościele. Dlatego, że co by to było gdyby nasza druga połowa wiedziała o czym myślimy, pewno same byłyby kłopoty. Jednak czytając można zauważyć, że tak powinno być, że druga nasza połowa daje nam cel i świadomość, że warto żyć dla naszej drugiej połowy. I to podsumowanie w czwartej zwrotce „By nie myślała...." jest na tyle szczere, że tłumaczy nam, że tak naprawdę nie pokochałem człowieka jakich wielu na ulicy, ale tą wybraną prze zemnie a ja przez nią i moje słowa były na tyle uczciwe, że po ślubie zdałem sobie sprawę, że wszystko to co mówiłem przed ślubem musi okazać się prawdą i dążyć do tego aby być bardziej świadomy naszego celu życia wspólnie, pozdrawia autor jacek marek krawczyk