Ma wiara nie spocznie

Sam Pan to sprawił

Rz-em trudu wyznaczył cel

Tak chciałem być pierwszy

Jak nikt przede mną był.

Ma wiara nie spocznie

Aż do utraty sił

Tak moc pragnienia

To sprawiła

Rz-em szedł nie bacząc

Czy spadnę czy będę żył.

Czasami brak mi sił

Wspinać się na szczyt

Wybijam wbijam czasu hak

By nie spaść w dół jak ptak

Któremu nie dano

Wznieś się jak ja.

A kiedy spocznę na szczycie

Wtedy zrozumiem życia sens

Ze warto było podjąć trud

By być najlepszy

Wśród swoich wiernych druh.

Sam Pan to sprawił

By być tym kimś

Wspiąć się na szczyt

Krzyczeć aż do sił

Jesteś najlepszy jak nikt.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2016.01.28