I szliśmy w zaparte

To nic, tak miało być

Tak chciałem

Razem tak zaplanowaliśmy

I szliśmy w zaparte

Nie oglądając się za siebie.

Wybraliśmy dzień, miesiąc, rok

I już po wszystkim

Byliśmy małżeństwem

Tacy jak wszyscy,

Którzy sobie przysięgali.

Miłość nabiera rumieńców

Wtedy gdy mówi się o dziecku

Tym naszym zrodzonym z miłości

Naszych serc wspólnych,

Lecz nie zaplanowanym.

Każdy się dziwił

Każdy pouczał,

Ze tak nie można

Kochać się

Nie biorąc odpowiedzialności.

Lecz My wierzyli

Ze bez miłości

Nie ma co marzyć

O takim szczęściu

Jakie nam się marzy.

Teraz po latach

Kiedy wiek za sobą

I wszystko już poukładane

Udowodniliśmy, że bez miłości

Nie ma kodu który by otworzył

To szczęście o którym wszyscy marzą.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2016.11.02