Pragnienie miłości

Chciałbym pokochać kobietę

Która da mi miłość ze wzajemnością

Tak aby serca nasze biły wspólnym rytmem

Myśląc o niej patrzę na gwiazdy

Wyszukując tą która jest moim patronem.

Tobie zaufam kochana miłość

Abyś sprawiła żebyśmy spłonęli

Jak Feniks z zestarzałym sercem

Odradzając się na nowo

Z czystym sercem gotowi do miłości.

A wtedy kochalibyśmy się cali sobą

Widząc w naszym lustrze dwa oblicza

Siebie i ją zjednoczeni wspólną myślą

Tak aby nie zaprzepaścić

Tego co dała nam miłość.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2006.VIII.23 / 2016.XI.16