Kolory wyblakły, lecz nie twoje serce

Znowu przyszedłeś nie proszony

Mówiłam zadzwoń umówimy się

A ty tak jak do siebie przychodzisz

Nie proszony i nie oczekiwany.

Ja wiem jeszcze progu nie przejdziesz

A już wołasz Kocham Cię!

Ja wiem, że upatrzyłeś sobie mnie

Jak w supermarkecie modną rzecz.

Kwiaty piękne róże czerwone od serca

Wstawię je do flakonu, lecz wybacz

Te pierwsze zasuszone muszę wyrzucić

Kolory wyblakły, lecz nie twoje serce.

Znowu zasypiesz mnie pięknymi słówkami

Na końcu zdania oczywiście Kocham Cię

A gdy popatrzę na ciebie z ukosa

Ty się obrażasz, że nie słucham Cię.

Przyznam prawdę powiem muszę się zastanowić

Ja nie potrafię to jest nie w mojej mocy

Mówić bez przerwy o miłości i nadziei

Jaka nas spotka gdy zwiążemy się w kościele.

Kawa gorąca przepraszam wlałam wrzątek

To wszystko z nerwów gdy zobaczyłam

Ten z brylantem pierścionek,

Który ma przypieczętować nasze zaręczyny.

Piękny pierścionek piękne słowa i ta modlitwa

Boże prowadź nas do szczęścia w miłości

Lecz wybacz ja jeszcze nie podjęłam decyzji

Ponieważ Matka widzi to co ja nie widzę.

Nic nie mów ucieknę z tobą

Sprzeciwiam się woli rodziców,

Lecz wierz, że tylko dlatego

Ponieważ przysięgi dotrzymam jak obiecałam

Panu Bogu.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.09.30