Kiedy wici serca otworzyły

Oddali wielką oddali cześć
Gdy przyszło ratować ideały
Wpojone od dziecka w Polsce
Pierś nastawiając bez nadziei
Kiedy wici serca otworzyły
Widząc Orła Białego w koronie.

Dziecko z wierszem na ustach
Deklamowało nam...
„Kiedy przyjdą podpalić dom,
ten, w którym mieszkasz - Polskę,
kiedy rzucą przed siebie grom,
kiedy runą żelaznym wojskiem
i pod drzwiami staną, i nocą
kolbami w drzwi załomocą -
ty, ze snu podnosząc skroń,
stań u drzwi.
Bagnet na broń!
Trzeba krwi!”
I przypomnieliśmy sobie o powstańcach z Warszawy.

Warszawa Warszawa miasto krwi
Tu się narodzili i tu walczyli Ci
Którzy uwierzyli w Powstańczy zryw
Dając nadzieję jeszcze tym którzy wierzyli
W Polskę walczącą jaką zastali
Gdy przyszło urodzić się w niej.

Myśl głębią przemawia przez tych którzy przeżyli
Mając w pamięci swoich kolegów i bliskich
Którzy nie bacząc powstali przeciw Faszystom
By udowodnić to co ślubowali dla Ojczyzny
Jaką jest teraz w dniu pamięci Powstania Warszawskiego.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2017.09.30

Fragment wiersza Władysława Broniewskiego
„Bagnet na broń”. Kwiecień 1939