Droższy widok niż w mym Domu

Ach ubogi żłobie

Cóż ja widzę w Tobie

Śpiewała Julia wraz z chórem.

I ja też byłem

I ja też śpiewałem

I widziałem uśmiech

Nie tylko Juli ale i innych.

Droższy widok niż w mym Domu

Uśmiech na twarzy serce żarzy

Świeca się pali radość wielka,

Ze wigilia trwa wśród ubogich.

I może to się wyda dziwne

Ze obyczaj każe, że przed Wigilią

Trzeba nie tylko myśleć o sobie

Ale i o tych co tworzą małą rodzinę.

Bo tak się w życiu zdarza

Jak nie w rodzinie

To znajdziesz przyjaciół

W tym miejscu w którym

Pracą i sercem wkładasz swój wkład

By czuć się jak w rodzinie.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.21