Gdzie jesteś Boże Boże ubogich

Półmrok w moim mieszkaniu

Świecą światełka na choince

Zapach unosi się w mieszkaniu

Za oknem gwiazdy migają.

Zapaliłem świeczkę kładąc na stole

W radiu śpiewają kolędy

A ja wpatrzony w płomień

Pytam się Boga gdzie jesteś.

Chciałbym odgadnąć chciałbym zrozumieć

Może w płomieniu świecy

Może w moim sercu

A może unosisz się w powietrzu.

Gdzie jesteś Boże Boże ubogich

Tak serce woła i rozum tłumaczy

Ty w lichej stajence się urodziłeś

Dając nadzieję dla najbiedniejszych.

Nadzieja wielka jak chleb powszedni

Bez niego żyć się nie da

Chciałbym zastawić stół

Jednak pali się tylko świeca.

Radość we mnie wstąpiła

Właśnie przypomniałem sobie,

Ze mam rybę w lodówce

Którą usmażę na wigilię.

W wtem dzwonek do drzwi

Mnie lęk ogarnął

Byłem cichutko

Nie otworzyłem chciałem być samotny.

Bo w życiu jest jak z człowiekiem

Raz smutek raz radość

Ambicją muru nie przebijesz

Trzeba się pogodzić z losem

Choć na te jedne święta

Bożego Narodzenia

Ze na następne będą już inne.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.14