Dasz tyle ile warty jest chleb

Tak chciałbym cię wezwać
Jak Ty mnie wezwałeś
Byś oczy miał szeroko otwarte
Gdy miłość granicą odwieczną jest
Od zła i bólu kiedy nie ma Cię.

Boś Ty przecież najwyższy jest 
Wśród gór i ludzkich myśli
Dasz tyle ile warty jest chleb
Za pracę, która oświeci ludzki byt.

Nie lękam się gdy mówię Bóg
Ja przecież wiarą żyję
Jak Matka i Ojciec, tak nauczyli mnie

Więc teraz idę przez życie
Choć droga nieznana mi
Ja przecież zaufałem Tobie
Tak jak Ty zaufałeś Ojcu.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2018.01.17