Stalówka ciężka ręka drży
W oddali słychać ciszy szept
Serce szuka słów tych miłych,
Które dają ukojenie
Gdy widzę ciebie we śnie.
Słów kilka jak chmurek na niebie
Chce dmuchnąć by słońce
Oświeciło papeterię
Na której jest twoje imię
Pozostające w mej pamięci.
Ciężko wyryć piórem
Tą myśl złotą bez ciebie
Tak odległą od ciebie
Jak ptaki, które odlatują
Tam gdzie nie ma Ciebie.
Litera za literą zdanie układam
Zdanie za zdaniem wyjawia treść
Już ukończyłem tą miłość
Zamkniętą w papierze,
Lecz kleks zrobiłem i wyrzuciłem
Tą miłość bez Ciebie.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2018.06.10
No comments:
Post a Comment
jacek-43-43@o2.pl