Dialog równych sobie czyli równouprawnienie

Przyszedł bocian do żaby

Droga pani powiedział

I nim zaczął mówić pomyślał

Taka to już bociana rola,

Aby wyrolować żabę.

-Droga żabko głód nie wybiera

Chcę się jeść by ród był duży i wielki.

No cóż drogi boćku

Przecież wiesz, że żołądek nie wybiera

I dotyczy nas obojgu

Lecz ty jesteś piękny

Ja natomiast ładna

Więc twoja śmiałość mnie ośmiela

Jak można przychodzić na obiad,

Kiedy nie jesteś głodny.

Bocian wytrzeszczył oczy na żabę i spokojnie powiedział.

-Droga żabko Ty jesteś wielka

Ja natomiast taki malutki

Więc uwierz mi proszę,

Ze zamiast boćka na obiad

Zjedz sobie muchę,

Która i tobie i mnie będzie smakować.

Żaba w szoku, ja zamiast boćka mam jeść muchę na obiad!

Przysmak to znakomity powiedział bocian

A i jaka korzyść

Nie dość, że będziesz syta

To i będziesz zadowolona.

Więc pomyśl, że jak mnie zjesz

To zamiast nóg

Będziesz miała skrzydła

I zamiast skakać będziesz latać

I stać na jednej nodze.

Żaba popatrzył na swoje wdzięki i tak powiedziała.

Drogi boćku czasy się zmieniły

Kiedyś dawno temu

Ty byłeś jak król

Wystrojony i okrągły

Teraz natomiast muszę przyznać ci rację,

Ze zamiast boćka widzę

Pokrakę chudą i wygłodzoną

Jakbyś był chory i zagubiony

Więc lataj sobie po mojej łące i wiec,

Ze zamiast ciebie zjem tłustą muchę

Ponieważ ich przybyło ze względu na populację ludzką.

A morał z tej rozmowy wynika, 

że zamiast pożądać Bociana, 

lepiej jeść to co smakuje nam wszystkim wypasioną muchę.

Autor Jacek Marek Krawczyk 

Kraków 17.03.2015