Kto zamiast miłości

Szedłem aleją

Nie ulicą,

Lecz chodnikiem,

Który był na środku.

Zagubiony, porzucony

I zdradzony

Jednak myślami

Byłem przy swoim dziecku.

Wtem wpadłem na wózek

Ogłuszony krzykiem

Przeprosiłem i zaprosiłem

Na kawę z szarlotką.

To nic czasami tak bywa

Rozmowa się nie kleiła

Gdy nagle dziecko zapłakało

I zobaczyłem dramat matki

Jaki? Nie pytaj

Sam się domyśl.

Spojrzała mi prosto w oczy

I zrozumiałem,

Ze coś powie.

Kto kocha jest szczęśliwy

I wyda potomstwo zdrowe,

Lecz biada temu

Kto zamiast miłości

Uprawia gry intymne.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2016.05.12