Nigdy więcej

Psia krew – mówię

Nigdy więcej!

Ambitny byłem

Rzuciłem się w wir

Wiedzy tajemnej i otwartej

Na świat, który łaknął

Sukcesów – swojego wychowanka.

Zostałem sam

Gdy zamiast mi

To ja musiałem dawać

Ten komfort jaki mają

Ci których się kocha.

Świadomy byłem

Sam tego chciałem

Byłem jak lew,

Który instynktem przeczuwał,

Ze tak ma być

Jak ciasto do formy.

Które pozostawili rodzice

Myślący o mojej przyszłości.

Jednak czas się zmienił

To był już inny świat

Przepis był stary

Więc przystosowałem go

Do rozsądku jaki mi mówił

Gdy zrozumiałem,

Ze to już krew z mojej krwi

I kości z mojej kości.

Teraz wiem,

Ze upiekłem tort znakomity

I sam już nie zdmuchuję świeczek,

Tylko po kolei ci co zostali

Dobudowując nową rodzinę.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2016.05.10