Ten złoty pieniądz

Nic nie mów tylko patrz

Jak sypie się w tą pochmurną noc

Ten złoty pieniądz

Tak jak woda do bukłaku

Na pustynnym szlaku.

Tak chciałem zdobyć

Ten krążek złoty

Z którym poszedł bym

W świat jaki zna ten

Kto już go ma.

Pieniądz to nie wszystko

Choć wyciska poty

I wysyca z nas ten promień,

Który zwie się niewinność

Jaką masz gdy jesteś dziecko.

Lecz rośniesz rośniesz w wzwyż

Jak twoja ambicja i wstyd

Który zaciera ten blask

Gdy trzeba brać i nie pytać

Czy czysty czy wart złoty ząb.

Lecz kiedy kabaret otacza cię

To nic nie przestrasz się

Gdy zaczną z ciebie kpić

Za twoje pieniądze

Tak jak aktor na scenie.

Więc nie martw się na zapas

Tylko gromadź pieniądz

Pieniądz złoty do złotego

Napełniaj kiesę i potem myśl

Czy warto było zapłacić za kabaret.

Kabaret kabaret to styl taki

Jak powinien być gdy nic

Nie wzrusza cię gdy zarabiasz

Pieniądz do pieniądza

I pła-ciż gażę za swój kabaret.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.01.13