Cały świat się śmiał

Gdy złota kiesy trzos

Dukatów jest to moc

Wydać na co dał los

Dorobić chce się coś.

Pójdziemy razem w tany

Tańcząc z dukatami

Choć szczodry był los

To dał lecz odbierze coś.

Nie warto wydać trzos

Gdy nic nie wpływa na los

Tak każdy to wie

Ze moneta krąży w kręg.

Od rąk do rąk przepływa

Moneta która zbywa

Oddać wydać trudno jest

Gdy nic nie przypływa.

Złoty pieniądz ma moc

Gdy przyśpieszy czas

Brać od życia ile się da

I cieszyć się że nie brak.

Gdy słyszysz brzęk złotego

Melodię którą znasz

Świat da ci co wart

Ten złoty pieniądz gdy go masz.

Moneta do monety ciągnie

Jeszcze łatwiej wydać

Nie warto cieszyć się chwilą

Gdy na wadze ubywasz.

To nawet dziecko wie

Jak trudno zdobyć je

Gdy pragniesz je mieć

Jak miłość darmowa jest.

Naiwny bywa ten

Wydając złoty pieniądz

Gdy nic nie przybywa

A życie przemianą twoją jest.

Garnitur ubierasz

Na salonach obracasz się

Wszyscy się śmieją z ciebie

Bo nie bogacz lecz artysta.

Grać w życiu potrafisz

Lecz pieniądz nie trzyma się

Tych co los wygrali na loterii

Gdy gubisz złoty po złotym.

Więc nie dziw się

Ze twój los kabaretem się zwie

Gdy los dał pieniądz stos

A pracą gardziłeś jak kloszard.

Cały świat się śmiał

Ty razem z nim

Cały świat gardził tobą

Kiedy bankrutem zostałeś w mig.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.05.12