Za późno - usłyszeli

Byliśmy jak ogień i woda pragnąc jak pierwszy człowiek

w Raju żyć według przykazań z wiarą jaką dał nam Bóg

przysięgając Tak nam dopomóż Bóg.

Raj utracony, ogień zgaszony, źródło wyschło, nie ma wody.

Na nic modły i żale. Ziemia sucha, brak chleba.

Dokąd pójść pyta się lud? Kapłan w górę ręce wznosi.

Cały Naród czeka na cud. Król szaty zamienił na wór.

Przeklęci, obnażeni i wynaturzeni. Boga chcieli przeprosić.

Za późno - usłyszeli głos z niebios. Nie ma miejsca na ziemi

dla tych co zapomnieli o wierności, prawie i tożsamości

swojego ludu na ziemi im poddanej.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2020.05.02