Zasłona cień mój przed światłem - wiersz

                  ***

Zasłona cień mój przed światłem

Dym unoszący się nad sufitem

I ta cisza bez muzyki i wiadomości

Z innego świata, który jest inny.

Głos jakby inny, lecz mówisz

Ja, czy ktoś do mnie? Nic zapomnę

Teraz spoglądam w wokół

Lecz nie oglądam się za siebie

Wystraszył by się mój rozum.

Już myśl mętna zamąciła wodę

Tą czystą, która wróży kłopoty,

Kłopoty ze sobą i z innymi ludźmi

Przez zatracenie mojego Ja

Które pragnie wyciszenia od świata.

Świata przeciętnych ludzi i tych mądrych,

Którzy jak krzyk mówią wróć do nas

Nie zatracając się w świecie iluzji

Oddalonego od zwykłego dnia

Którzy towarzyszy zdrowym ludzi ą.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2007. XII .10