Stukam i stukam

Przylgnąłem do drzewa

Jak dzięcioł głodny

Stukam i stukam

Szukając pożywienia

I dla ciała i dla Duszy.

Każdy mnie pyta

Jak to możliwe,

Ze chociaż syty

Jeszcze stukasz i stukasz

Ja na to, tu chcę mieszkać.

Uniosłem skrzydła i pofrunąłem

Zataczając krąg nad brzozą

I głośno mówię

To jest mój dom.

Uczucia piękne wzrastają

W moim domu

Tutaj i miłość i ból i sytość

Doświadczam z każdym dniem.

Więc gdy przez próg

Wniosłem pannę młodą

Ona przyjęła to z radością

Bo już wiedziała, że

Będzie miała to co ja mieć będę.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.08.01